جمهوری سکوت نام کتابی است که توسط مهستی شاهرخی نوشته شده است. شرح کوتاهی از زندگی نویسنده را می‌توانید در ویکی‌پدیا بخواهید. هم‌چنین نویسنده یک وبلاگ دارد که نگاه به آن بد نیست. به هر حال نقل مطلبی از این نویسنده به معنی تایید او نیست بلکه به نظر من نوع نگاه این نویسنده به رادیکالیزه کردن فضای اعتراضی این روزها می‌انجامد که قبل از نقل مطلبی از ایشان، از این نوع نگاه تبری می‌جویم.
خانم شاهرخی اخیرن کتابی با عنوان «جمهوری سکوت» نوشته‌اند که مقدمه‌ی آن را با اندکی ویرایش می‌آورم.
«هیچ ادعای شاعر بودن ندارم و معتقد نیستم چیزی که این‌جا نوشته‌ام لزومن شعر نامیده می‌شود. ولی چه کنم؟ این طوری بیرون می‌آید و این طوری از درونم پاچیده شده به بیرون. راحت‌تر است که این‌طوری نوشته شود. من هیچ کاره هستم. البته در این سال‌ها به سادگی برتولد برشت فکر کرده‌ام و به روانی ژاک پره‌ور و به تعهد ژان پل‌سارتر. فکر جمهوری سکوت در نمایش‌گاهی به مناسبت صدمین سال‌گرد تولد ژان پل سارتر در ذهنم شکل گرفت و نگاهی به پشت سر و جمهوری‌خواهی ایرانی و این فکر، رد ذهنم رشد کرد و مرا راحت نگذاشتند. وقتم تنگ بود و توان نوشتن ده‌ها مقاله و یا انجام صدها پژوهش را نداشتم. پس عصاره‌اش چیزی شد که می‌بینید و می‌خوانید. چیزی که شاید شعر هم نامیده شود.»
پ.ن.: من از نام این کتاب خوشم آمد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر